Для аховы чыгункі ад тэрарыстаў нямецкія акупацыйныя ўлады, як СС так і Вермахт, стваралі дапаможныя адзелы чыгуначнай аховы.
Язэп Сажыч у сваіх мемуарах [22] успамінае, што ён быў выкліканы ў Менск у канцы 1942 года, дзе быў прызначаны на камандзіра роты чыгуначнай аховы ў Лідзе пры СС. У Менску Сажыч атрымаў блакітны мундзір нямецкай чыгуначнай аховы (Мал. 26) з беларускімі пятліцамі (з ярылавымі крыжамі) і круглую шапку (фуражку-?) з Пагоняй.
Наплечнікі ў батальёне ўжываліся нямецкія [12].
Мал. 24. Беларускія паліцыянты чыгуначнай аховы. Апрануты ў нямецкія курткі чыгуначнай аховы мадэлі 1943 г, знакі рознасці адсутнічаюць, рыштунак нямецкі.
Мал. 25. Беларускія паліцыянты з усходняга батальёна на ахове цягніка.
Мал. 26. Шэра-блакітная куртка мадэлі 1941 года паліцыянта нямецкай чыгуначнай аховы. Да 1941 года чыгуначная паліцыя насіла цёмна-сінія курткі.
Мал. 27. Фуражка паліцыянта нямецкай чыгуначнай аховы.
Мал. 28. Наплечнікі нямецкай чыгуначнай аховы.
Крыніцы інфармацыі:
11. Інтэрнэткрама www.germanmilitaria.com/
12. Коричневые тени в Полесье. Белоруссия 1941–1945 / О. В. Романько.–М.: Вече, 2008.
22. Юрэвіч Лявон. Жыцьце пад агнем: Партрэт бел.военачальніка i паліт.дзеяча Барыса Рагулі на фоне яго эпохі. Менск : [ARCHE], 1999.